Diagnose vaginale infectie

Een vaginale infectie kan zowel door een schimmel als door een bacterie worden veroorzaakt. De klachten van deze twee soorten infecties zijn bijna gelijk maar de behandeling is totaal verschillend. Als een arts een behandeling voorstelt alleen op basis van uw klachten is er dan ook een kans dat deze behandeling niet zal werken.

Help anderen met hun gezondheid en deel deze informatie

Differentiaal diagnostiek noodzakelijk

Diagnose vaginale infectie

Een vaginale infectie kan zowel door een schimmel (bijvoorbeeld Candida albicans) als een bacterie (bijvoorbeeld Gardnerella vaginalis) worden veroorzaakt. De klachten van deze twee soorten infecties zijn bijna gelijk maar de behandeling is totaal verschillend.

Een arts zal bij de diagnose vaginale infectie op basis van de klachten en uw leefstijl, een seksueel overdraagbare infectie (SOA) proberen uit te sluiten. Daarna zal moeten worden onderzocht of de vaginale infectie een bacterie of een schimmel als oorsprong heeft. Dit proces noemt men differentiaal diagnostiek.

Omdat de klachten van een bacteriële infectie en een schimmelinfectie bijna gelijk zijn moet voor een juiste diagnose via een uitstrijkje microscopisch onderzoek worden verricht. Soms wordt een uitstrijkje ook op kweek gezet om te achterhalen om welke bacterie of gist het nu precies gaat. Dan pas kan worden vastgesteld of een infectie door een gist, bijvoorbeeld Candida albicans, of door een bacterie, zoals bijvoorbeeld Gardnerella vaginalis, wordt veroorzaakt.

Verschillende oorzaken geven gelijke klachten

De diagnose vaginale infectie is lastig. Een bacteriële infectie veroorzaakt bijna de zelfde klachten als een schimmelinfectie door bijvoorbeeld Candida albicans. De klachten die horen bij een vaginale infecties zijn:


  • Jeuk en / of branderigheid

  • Droogheid of schraalheid

  • Overmatige vaginale afscheiding met soms een afwijkende kleur en geur

  • Irritaties en pijn tijdens of na seks

  • Pijn bij het plassen

  • Gemakkelijk bloedende vagina


Vrouwen ondervinden vaak de meeste klachten in de week voor dat hun menstruatie begint, want dan zijn de vaginale slijmvliezen op zijn dunst.

Differentiaal diagnose op basis van kleur en geur van de afscheiding

De kleur, geur en structuur van de vaginale afscheiding kan een indicatie geven om welke vaginale infectie het misschien gaat.

  • Candida-infectie: witte, niet riekende afscheiding duidt in 70% van de gevallen op een Candida albicans infectie. Als de vagina ook ontstoken is en de afscheiding is brokkelig, is er met 90% zekerheid sprake van een Candida albicans infectie.
  • Bacteriële vaginose: homogene afscheiding met een rotte-visgeur en Trichomonas: geelgroene afscheiding
  • Bacteriële vaginose met Chlamydia: niet-witte afscheiding

Incidentie soorten vaginale infecties

Sexually Transmitted Disease

Bacterial Vaginosis

In 85% van de vaginale infecties was er, na onderzoek, sprake van een Candida albicans schimmelinfectie. In 2,2% werd er een andere soort Candida schimmel aangetroffen. Bij 13% werd geen Candida aangetroffen en was er waarschijnlijk sprake van een bacteriele infectie.

De huisartsenrichtlijn voldoet niet

De huisarts stelt meestal een behandeling voor op basis van een anamnese en een lichamelijk onderzoek. Pas als een behandeling niet het gewenste resultaat oplevert wordt een aanvullend onderzoek uitgevoerd.

Dat is eigenlijk te laat want dan is het verkeerde geneesmiddel gebruikt. Bovendien houdt een huisarts geen rekening met een verstoorde vaginale flora. Bij een verstoorde vaginale flora kan probiotica namelijk een goede aanvulling zijn op het gebruik van geneesmiddelen.