Magnesium en metabole cardiologie

Metabole cardiologie is de belangrijkste pijler van dit behandelingsprotocol. Q10, carnitine en d-ribose zijn in dit kader al eerder besproken. Deze stoffen kunnen bij metabole cardiologie worden gebruikt om de energieproductie van het hart te verhogen. Q10 verbetert de energieproductie en carnitine zorgt er voor dat er genoeg brandstof, in de vorm van vetzuren, voor hartcellen beschikbaar is en d-ribose is een onmisbaar onderdeel van het ATP molecuul.

Dit mineraal is ook een essentieel onderdeel bij de productie van bio-energie (ATP) in het hart^1-3. Het draagt hierdoor bij aan een verbetering van de pompfunctie van het hart^2,3.

Magnesium deficiëntie komt vaak voor

Een tekort aan dit mineraal komt bij hartfalen echter vaak voor^4-7. Dit tekort kan worden veroorzaakt door de geneesmiddelen die gebruikt worden bij deze stoornis^4-6. Deze magnesium deficiëntie wordt veroorzaakt door een verhoogde uitscheiding van dit mineraal via de urine⁷. Alleen van het middel carvediol is bekend dat het magnesium besparend kan werken⁸. Carvedilol behoort tot de bètablokkers. Het verlaagt de bloeddruk, verlaagt de hartslag en vermindert de zuurstofbehoefte van het hart.

Door een tekort aan magnesium kan de elektrolytenbalans bij patiënten met hartfalen worden verstoort. Deze verstoringen verhogen het risico op overlijden⁹.

Extra magnesium vermindert de kans op hartritmestoornissen

Tekorten aan dit mineraal kunnen op een eenvoudige manier met supplementen worden aangevuld. Vele onderzoeken melden dat hierdoor het risico op hartritmestoornissen afneemt^10-14. Magnesium blijkt zelfs beter te werken dan het geneesmiddel verapamil¹⁴. Verapamil behoort tot de groep geneesmiddelen die calciumblokkers worden genoemd. Het verlaagt de bloeddruk, vermindert de zuurstofbehoefte van het hart en beïnvloedt de hartslag.

Magnesium bij de behandeling van cardiomyopathie en hartfalen

Eerder in dit artikel werd al gemeld dat dit mineraal de pompfunctie van het hart kan verbeteren. ander onderzoek laat zien dat magnesiumsuppletie het risico op overlijden verkleint en de klachten en de ontstekingsreactie in het lichaam die horen bij deze ziekte laat afnemen^15,16

De veiligheid van magnesium

Volgens de Europese richtlijnen “Safe Upper levels for Vitamins en Minerals” is magnesium een veilig mineraal¹⁷. De enige bijwerking die soms voorkomt is diarree. Volgens het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen mag magnesium(oxide) niet worden ingezet als er sprake is van een ernstige nierinsufficiëntie¹⁸. Magnesiumoxide is slecht opneembaar en veroorzaakt eerder diarree dan magnesium dat gebonden is aan een aminozuur. Daarom is magnesiumoxide geregistreerd als geneesmiddel dat ingezet kan worden bij obstipatie¹⁸. Het gebruik van magnesiumoxide wordt vanwege de slechte opneembaarheid en de verhoogde kans op diarree bij de behandeling van cardiomyopathie en hartfalen ontraden.

Wetenschappelijke onderzoek over magnesium

Alle beweringen in dit artikel worden met wetenschappelijk onderzoek onderbouwd. De kleine cijfertjes op deze pagina geven aan welk onderzoek gebruikt werd. U kunt dit onderzoek online nalezen op de pagina wetenschappelijk onderzoek.