Selenium tekorten komen vaak voor

De gemiddelde inname van dit mineraal in Engeland is de laatste 20 jaar sterk gedaald en bedraagt nu gemiddeld ongeveer 30 – 40 mcg per dag terwijl de dagelijks aanbevolen dosis 60 – 75 mcg bedraagt¹. Ook in Schotland is de selenium inname via voeding aan de lage kant². Gezien de lage inname van dit mineraal in Europa zal de situatie in Nederland wel niet veel beter zijn³.

Dat is geen goed nieuws want selenium is erg belangrijk voor het behoudt een goede gezondheid. Dit mineraal is een antioxidant, het versterkt de werking van het immuunsysteem, verbetert de werking van de schildklier en vermindert het risico op bepaalde vormen van kanker³. Het is daarom niet vreemd dat de Engelse overheid net als Finland overweegt aan meststoffen selenium toe te voegen⁴. Het is onduidelijk wat het Nederlandse standpunt op dit gebied is.

Selenium tekort als oorzaak van hart en vaatziekten

Maar een tekort aan dit mineraal kan ook het risico op een hart en vaatziekte vergroten. Een tekort aan selenium heeft bijvoorbeeld nadelige gevolgen voor het hartspierweefsel⁵. Hierdoor kan er een verhoogt risico ontstaan op cardiomyopathie⁶. Een tekort aan dit mineraal wordt ook in verband gebracht met een hoger risico op atherosclerose, waardoor mogelijk een hartinfarct of herseninfarct kan ontstaan^6,7.

Selenium tekort als oorzaak van cardiomyopathie en hartfalen

Het gebruik van selenium voor zeer jonge kinderen wordt afgeraden omdat het vaststellen van een juiste dosis voor deze patiëntengroep erg lastig is waardoor vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden. Regelmatig onderzoek van lever en nieren is aan te bevelen als selenium toch bij deze jonge patiënten wordt ingezet.

Selenium is een essentieel sporenelement. Het wordt dus niet door het lichaam zelf gemaakt maar moet uit voeding worden verkregen⁸. Selenium is een belangrijke bouwsteen van het antioxidantensysteem van het lichaam. Een slecht functionerend antioxidantensysteem draagt bij aan de progressie van hartfalen⁸. Andere onderzoeken bevestigen de stelling dat een seleniumtekort cardiomyopathie en hartfalen kan veroorzaken^9-12.

De seleniumstatus van een cardiomyopathie patiënt wordt niet door de cardioloog gemeten. Dat is jammer want onderzoek geeft aan dat een te lage seleniumstatus bij deze patiëntengroep vaak voorkomt¹². Deze patienten worden dan ten onrechte met een idiopatisce cardiomyopathie gediagnosticeerd terwijl de oorzaak wel degelijk vastgesteld en behandeld kan worden.

Het gebruik van selenium bij cardiomyopathie en hartfalen

In de voorgaande paragrafen werd duidelijk gemaakt dat een deficiëntie van dit mineraal cardiomyopathie kan veroorzaken en de progressie van cardiomyopathie en hartfalen ongunstig beïnvloed. Gelukkig blijkt uit onderzoek dat extra selenium ook ingezet kan worden bij de behandeling. Het heeft met name een gunstig effect op de werking van de linker hartkamer¹³.

De veiligheid van selenium

Selenium kan in een te hoge dosis giftig zijn. De dosis waarbij geen bijwerkingen zijn vastgesteld is 800mcg per dag¹⁴. De dosis die gebruikt wordt in dit cardiomyopathie protocol ligt voor volwassenen tussen de 200 – 400mcg per dag en kan dus als zeer veilig aangemerkt worden^15,16.

Wetenschappelijke informatie over selenium

Alle beweringen in dit artikel worden met wetenschappelijk onderzoek onderbouwd. De kleine cijfertjes op deze pagina geven aan welk onderzoek gebruikt werd. U kunt dit onderzoek online nalezen op de pagina wetenschappelijk onderzoek.